Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΣΙΝΟΡΩΣΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ

Όλες οι αναλύσεις των έμπειρων παρατηρητών του διεθνούς συστήματος συγκλίνουν στο συμπεράσματα πως η βαθιά και πρωτοφανής σε ένταση και διάρκεια οικονομική κρίση που ξέσπασε τα προηγούμενα χρόνια και ξεδιπλώθηκε σε ολόκληρο τον πλανήτη σταδιακά μετεξελίσσεται σε γεωπολιτική.

Απόρροια της γεωπολιτικής κρίσης ήταν η εκρηκτική διάσταση που έλαβε το Ουκρανικό ζήτημα καθώς το ιστορικό δυναμικό που συσσωρευόταν  ήδη από το πρώτο διάστημα της μετασοβιετικής περιόδου στην βαθύτατα διχασμένη χώρα της ανατολικής Ευρώπης, εκτονώθηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες λαμβάνοντας την μορφή ενός αιματηρού εμφυλίου πολέμου που συνεχίζεται μέχρι την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές με αμείωτη ένταση και με απρόβλεπτες ίσως συνέπειες για το μέλλον της Ουκρανίας και την ασφάλεια και την σταθερότητα ολόκληρου του πλανήτη.

ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑ - ΚΟΣΣΟΒΟ

Το Κόσσοβο αποτελούσε ανέκαθεν μία από τις πιο αμφιλεγόμενες περιοχές των Βαλκανίων. Στον 20^ο αιώνα, χρονικά οι δύο βασικές περίοδοι που είναι ιδιαίτερα σημαντικές είναι με την ψήφιση του Συντάγματος του ’74, όπου και το Κόσσοβο περιέρχεται σ’ ένα ιδιότυπο καθεστώς αυτονομίας, κι έπειτα, με το θάνατο του Τίτο οπότε και αυτό το καθεστώς ανατρέπεται από τον ανερχόμενο σερβικό εθνικισμό.

Ο "ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΜΟΣ" ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΕΝΑ ΣΥΝΘΗΜΑ

Βρισκόμαστε λίγες μέρες μετά το τέλος της μεγαλύτερης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης του πλανήτη, το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου. Πολλά θα μπορούσε κανείς να σχολιάσει, καθώς όλα τα μάτια του πλανήτη ήταν στραμμένα στη Βραζιλία. Θα ήθελα όμως να σταθώ σε μια πρωτοβουλία της FIFA (Παγκόσμια Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου), στη φάση των προημιτελικών της διοργάνωσης. Αναφέρομαι στην είσοδο των ομάδων, με το γνωστό πλέον σύνθημα ‘’Say No To Racism’’ (Πες όχι στον ρατσισμό).

ΚΟΥΡΔΟΙ ΚΑΙ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΕΣ ΟΙ ΚΑΤΑΛΥΤΕΣ ΤΩΝ ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΣΤΟ ΙΡΑΚ

Είναι γεγονός πως η ανακήρυξη Χαλιφάτου από την τρομοκρατική οργάνωση ISIS/ISIL στα εδάφη που ελέγχει στην Συρία και το Ιράκ προκάλεσε αναστάτωση αλλά και έκδηλη αμηχανία στις δυτικές πρωτεύουσες καθώς έναν αιώνα περίπου μετά την χάραξη των συνόρων και την δημιουργία κρατών στην περιοχή από τις νικήτριες δυνάμεις του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, που δυστυχώς δεν είχαν λάβει υπόψη  τους την γεωγραφία αλλά και τις ήδη από την εποχή εκείνη οξυμένες θρησκευτικές, εθνικές και φυλετικές διαφορές είναι η πρώτη φορά που αμφισβητούνται τα σύνορα αλλά και το ευρύτερο status qvo στην περιοχή.

Η τολμηρή αλλά μάλλον κενή διεθνοπολιτικού περιεχομένου κίνηση των Τζιχαντιστών καθώς η αυθαίρετη δημιουργία Ισλαμιστικής <<κρατικής οντότητας>> από αυτούς δεν πρόκειται να τύχει αναγνώρισης από την διεθνή κοινότητα ήρθε να προστεθεί σε μία άλλη εξίσου θεαματική πολεμική ενέργεια την κατάληψη του Κιρκούκ από την <<Πεσμεργκά>> την πολιτοφυλακή του Μασούντ Μπαρζανί προέδρου της αυτόνομης Κουρδικής περιοχής του Βορείου Ιράκ.

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΚΡΙΣΕΙΣ: Οι παχιές και ισχνές αγελάδες.

Τα βασικά ζητούμενα της πολιτικής, σύμφωνα με τη δική μου οπτική και θεώρηση είναι δύο. Το ένα είναι η συνέχεια της φυλής στο μέλλον, το δεύτερο είναι η επίτευξη ευημερίας για τους  πολίτες αυτής της φυλής. Για να ισχύουν τα παραπάνω, προϋποθέτουμε αρχικά το να υπάρχει «η φυλή». Το τι είναι αυτό όμως αφορά άλλο κείμενο που ελπίζω να καταρτίσω σύντομα όταν καταλήξω και εγώ σε ορισμένα βασικά πράγματα και να το θέσω σε συζήτηση.

Σε αυτό το κείμενο θα παραμείνω στην επίτευξη ευημερίας, ρόλο τον οποίο έχουν αναλάβει τα Οικονομικά. Φυσικά είναι πολύ δύσκολο μέσα σε ένα μικρό κείμενο να καταλήξω και να επιχειρηματολογήσω σε μια πλήρη θεώρηση, αλλά θεώρησα ότι με το παρόν μπορούμε να καταλήξουμε σε μια κοινή συνισταμένη – και τον πρώτο οδηγό για το μέλλον. Την πρώτη ίσως από μια σειρά παραδοχών που θα έπρεπε να κάνουμε για την θεώρηση μας απέναντι στην Οικονομία.

‘’Να ξέρετε πως αν τρέξουμε να σώσουμε τη Μακεδονία, η Μακεδονία θα μας σώσει’’

Με τη φράση αυτή, ο μεγάλος  Ίων Δραγούμης, προσπαθούσε να αναδείξει τη σημασία της ένοπλης δράσης στην Μακεδονία και να κάνει το λαό να αγωνιστεί για τις ανάγκες και τα συμφέροντα του Έθνους. Ο υπόδουλος Ελληνισμός της Μακεδονίας, στέναζε κάτω από τον τούρκικο ζυγό και τις λεηλασιες των Βούλγαρων κατσαπλιάδων. Την ώρα που ένα κομμάτι του Έθνους υπέφερε, ένα άλλο είχε βολευτεί στα όρια του τότε ελληνικού κράτους. Η συμμετοχή των ελεύθερων Ελλήνων σε έναν αγώνα για τα συμφέροντα του Έθνους, θα αποτελούσε λύτρωση και για τους ίδιους. Λύτρωση από την αδιαφορία, την αδράνεια, την επανάπαυση, την καλοπέραση, την ξενομανία και από τον τρόπο ζωής χωρίς ανώτερα ιδανικά.

ΚΡΑΤΙΚΗ ΒΙΑ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ

Πρόσφατα είδα μια διαφωνία σχετικά με την τρομοκρατία μεταξύ βουλευτών της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ ως προς την τρομοκρατία και το κράτος. Επομένως θεώρησα σωστό να γίνουν ορισμένες αποσαφηνίσεις προκειμένου επιτέλους να ξέρουμε σε αυτή την χώρα ποια λέξη σημαίνει τι.

Ξεκινάω με τέσσερις ορισμούς σημαντικούς για τη συνέχεια:

ΕΝΑ ΝΕΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΔΟΓΜΑ

Με απογοήτευση παρακολούθησα πρόσφατα μέσω του διαδικτύου και των περιοδικών την άσκηση «Καταιγίς 2014» που προέβλεπε αποβίβαση σε νησί και έγινε στη Σαμοθράκη, νησί που έχει πολλές ομοιότητες με την Ίμβρο. Το υλικό που έδωσε ο Στρατός ήταν απογοητευτικό και αποδεικνύει την κατάσταση του Στρατεύματος, κατάσταση που έχει έρθει από πάρα πολλούς παράγοντες. Την ίδια ώρα οι Τούρκοι πραγματοποίησαν την άσκηση EFES 2014 με ζωντανή παρακολούθηση από παρατηρητές και δημοσιογράφους διεθνούς εμβέλειας και όλοι έμειναν εμβρόντητοι από την αρτιότητα της άσκησης. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες στρατιωτικού περιεχομένου. Άλλωστε δεν ενδιαφέρει αυτό προς το παρόν.

ΤΟ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι όταν μια δύναμη ελέγχει στρατιωτικά μια περιοχή είναι πραγματικά δύσκολο να απολέσει και τον πολιτικό της έλεγχο στα μεγάλα σαλόνια των διαπραγματεύσεων. Οι καιροί φυσικά ελάχιστα άλλαξαν σε αυτό το πεδίο. Απόδειξη του πόσο σημαντικός είναι ο στρατιωτικός έλεγχος μιας περιοχής είναι η περίπτωση του Κουρδιστάν.

Όλο και περισσότερο παρατηρούμε την εδραίωση τα τελευταία χρόνια μιας δύναμης στην ευρύτερης περιοχής που δεν είναι νέα, διαμορφώνει όμως νέα δεδομένα. Αυτή των Κούρδων. Οι Κούρδοι κατά καιρούς έχουν υπηρετήσει διάφορους πολιτικούς ηγέτες του Οθωμανικού Κράτους και της Τουρκίας αλλά σε όλη την περίοδο της πρόσφατης ιστορίας παλεύουν να δημιουργήσουν το δικό τους Κράτος, με ένοπλα και πολιτικά μέσα.