Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

ΗΣΥΧΙΑ, ΤΑΞΙΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ; ΑΥΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ;

Από το 1974 και μετά παρερμηνεύσαμε τόσο την έννοια της ελευθερίας όσο και αυτή της δημοκρατίας και της δημοσίας τάξεως, κυρίως λόγω των απωθημένων που κληρονομήσαμε από τον αντικομμουνιστικό πόλεμο όσο και από την περίοδο της δικτατορίας. Εκείνη τη χρονιά ήρθε η ώρα της εκδίκησης, η ώρα της ρεβάνς.

Ο αστυνομικός εθεωρείτο πλέον όργανο της δεξίας του παρακράτους, έχει σχεδόν πάντα άδικο, το να χρησιμοποιήσει οποιαδήποτε μορφή καταστολής είναι φασιστικό, το να πεθαίνει στο καθήκον είναι τελείως αδιάφορο μιας και είναι όργανο του συστήματος που μας τρώει τα σωθικά και φυσικά ο θάνατος ενός επαναστάτη σκύλου είναι πολύ πιο συγκινητικό μιας και το συμπαθές τετράποδο πάλευε για ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά μας.


Το 1984 ήρθε το τέλος της Ελληνικής Χωροφυλακής έπειτα από απόφαση του τότε πρωθυπουργού Αντρέα Παπαντρέου όπου συγχωνεύθηκε με την Αστυνομία Πόλεων σε ενιαίο αστυνομικό σώμα υπό τη σύγχρονη ονομασία Ελληνική Αστυνομία. Ήταν αλήθεια ότι πολλά μέλη της Χωροφυλακής είχαν τη φήμη του διώκτη των μη δεξιών αλλά η ταφόπλακα της ήταν η συμμετοχή της στον αντικομουνιστικό αγώνα. Σιγά να μην την άφηνε ο '' Φιντέλ '' της Ελλάδος ζωντανή.

Στην ουσία του πράγματος όμως ότι στατιστικό στοιχείο βρήκα από εκείνη περίοδο μέχρι και σήμερα υπάρχει μία γεωμετρική κάθοδος. Η εκπαίδευση ενός αστυνομικού σήμερα είναι ποιοτικώς κατώτερη, υπάρχει έλλειψη προσωπικού (ειδικά σε συνοριακές περιοχές), οι αστυνομικοί βάζουν από τη τσέπη τους για εξοπλισμό πολλές φορές και το κυριότερο όλων δεν έχουν το ελεύθερο να αστυνομεύσουν. Ποιος άλλωστε έχει ξεχάσει την αλησμόνητη οδηγία του τότε Υπουργού Προκόπη Παυλόπουλου για αμυντική στάση στους ταραξίες των ''Δεκεμβριανών" του 2008 που το μόνο που έκαναν ήταν να προκαλούν βανδαλισμούς στη πρωτεύουσα. Α μη ξεχάσω πέθαναν και 3 άτομα εκείνη τη μέρα, στο βωμό του αγώνα ασχέτως αν δεν τον υποστήριζαν. Λογικά ο Λάκης και ο Μάκης όταν βρεθούν οι δολοφόνοι θα τους πάρουν συνέντευξη όταν βρεθούν, ίσως και να χουν δικαστική υπεράσπιση απ το ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί δεν έχει ξαναγίνει;

Ο Έλληνας πρέπει να αποβάλλει το κόμπλεξ του ''Μπάτσου''. Εδώ η κυβέρνηση Γιωργάκη άλλαξε το όνομα του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως σε Προστασίας του Πολίτη για να είναι πιο αρεστό όνομα σε αριστεροεπαναστάτες. Βλακείες στο κύβο δηλαδή. Η αστυνομία έχει ανάγκη από καθάρισμα σε ότι αφορά περιπτώσεις ασυδοσίας και συνεργασίας με παράνομα στοιχεία (ισχυρό τμήμα εσωτερικών υποθέσεων), καλύτερη εκπαίδευση, ανθρώπινους μισθούς και τόνωση του ηθικού της. Ο αστυνομικός να έχει τον πολίτη σύμμαχο και συνεργάτη στον αγώνα του. Πρέπει να πάψουν τα φαινόμενα του αστυνομικού - υπηρέτη του πολιτικού ή του εκάστοτε επιχειρηματία. Να πάψει επίσης και ο ωχαδερφισμός ορισμένων οργάνων της τάξεως που πολλές φορές λένε ''σιγά μην σκοτωθώ για 800 ευρώ''. Το επάγγελμα σου είναι λειτούργημα φίλε μου και μάλιστα τόσο σημαντικό όσο ενός γιατρού ή δασκάλου. Πρέπει να είσαι πρότυπο επαγγελματία σε εμφάνιση, πράξη και αγωγή.

Δημοκρατία και ελευθερία δεν υφίσταται χωρίς δημόσια τάξη και εσωτερική ασφάλεια. Πόσο μάλλον μια εποχή όπου η λαθρομετανάστευση είναι στα ύψη, όπως και η Χρυσή Αυγή...Λογικό δεν είναι; Δράση και αντίδραση κύριοι. Τόσο απλά. Ο Ισοκράτης είχε ορίσει την ασφάλεια της πόλεως  ως ''τη ψυχή της πόλεως, το σύμβολο ευφυΐας, αυτή που σκέπτεται τα πάντα και ρυθμίζει κάθε κακό και αντιμετωπίζει πάσα επισυμβαίνουσα συμφορά''.

Θα επανέλθουμε στο ζήτημα σύντομα......



Rodrigo Borgia

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου